شهادت امیرالمومنین علیه السلام و مواعظ آن حضرت
هویت و كیان مكتب تشیع تسلیم و انقیاد مطلق از امام معصوم علیه السّلام است؛ به نحوى كه انسان هیچ وجودى و اثرى را در قبال وجود و آثار او مدّ نظر قرار ندهد و ولایت و اراده او را در جمیع شوائب وجود و حیات بر سلیقه و اختیار خود ترجیح دهد و از هر فرصتى جهت تحكیم پیوند و علقه بین خود و امام خود بهره ببرد چرا كه آنان اسوه حسنه می‌باشند و یگانه راه رسیدن به سر منزل هدایت. مرحوم علامه آیةاللَه حاج سید محمّد حسین حسینی طهرانی (رضوان اللَه علیه) در مجلد سوم و چهارم كتاب معاد شناسی درباره خصوصیات امیرالمومنین می نویسند:
دیدن أمیرالمؤمنین رسول خدا را در رؤیا در شب شهادت
در «نهج البلاغة» وارد است: وَ قَالَ عَلَیهِ السَّلَامُ فِی سُحْرَةِ 1 الْیوْمِ الَّذِی ضُرِبَ فِیهِ:
مَلَكتْنِی عَینِی وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِی رَسُولُ اللَه صَلَّی اللَه عَلَیهِ وَ ءَالِهِ، فَقُلْتُ: یا رَسُولَ اللَه! مَاذَا لَقِیتُ مِنْ أُمَّتِك مِنْ الاوَدِ وَاللَدَدِ!
فَقَالَ: ادْعُ عَلَیهِمْ، فَقُلْتُ أَبْدَلَنِی اللَه بِهِمْ خَیرًا مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِی شَرًّا لَهُمْ مِنِّی. 2
«حضرت أمیرالمؤمنین علیه السّلام در سحرگاه همان روزی كه ضربت خوردند، فرمودند: من در حالیكه نشسته بودم چرت و پینگی چشمان مرا گرفت و در آن حال رسول خدا صلّی اللَه علیه وآله وسلّم بر من ظاهر شد و من عرض كردم: ای رسول خدا! چیست این مصیبتی كه به من در اثر انحراف و عداوت امّت تو به من رسیده است؟
رسول اللَه فرمودند: آنها را نفرین كن! من دعا كردم خداوند به عوض آنها ملاقات و زیارت خوبان را نصیب من گرداند، و به عوض من بر آنان بدان را مسلّط فرماید.»
- «سُحرة» به ضمّ سین و سكون حاء، آخرین وقت سحر را از شب گویند و سحر اعمّ است و زمان قبل از طلوع فجر صادق را سحر گویند . و «أوَد» به معنای اعوجاج و انحراف و كجی است . و «لَدَد» به معنای عداوت و دشمنی است . و سید رضی گفته است: استعمال این دو لفظ برای رسانیدن این معانی از فصیح‌ترین كلمات است .
- «نهج البلاغة» خطبۀ ٦٨ از طبع عبده ـ مصر، ج ١، ص ١١٨؛ و از شرح ابن أبی الحدید ـ ٢٠جلدی، جلد ٦، ص ١١٢؛ و در اینجا ابن أبی الحدید مفصّلاً داستان شهادت آن حضرت را شرح داده است .